Zdrowie seksualne
Życie seksualne zdrowego człowieka jest naturalnym źródłem spełnienia i satysfakcji życiowej. Osoby prowadzące udane życie intymne deklarują w badaniach wyższy poziom szczęścia, a ich związki są trwalsze i cechują się większą bliskością emocjonalną. Bywa jednak, że zdrowie seksualne zawodzi, co nie pozostaje bez wpływu na relację partnerską. Osoba doświadczająca trudności w życiu intymnym często wycofuje się ze związku, cierpi w samotności, poczuciu wstydu i przekonaniu o własnej ułomności. Dysfunkcje seksualne w związkach bywają zarzewiem nieporozumień i wzajemnych pretensji. Nierzadko trudności u jednego z partnerów wywołują zaburzenia u drugiej osoby. Samodzielne próby poradzenia sobie z dysfunkcjami seksualnymi najczęściej okazują się nieskuteczne, co pogłębia problem, płynące z niego cierpienie i odbiera nadzieję na poprawę życia intymnego. Wiele osób decyduje się na rozpoczęcie psychoterapii seksualnej dopiero po wielu latach zmagania się ze swoją trudnością, często zbyt późno by uratować związek lub szansę na utrzymanie udanego pożycia intymnego. Wczesne zgłoszenie się do psychoterapeuty seksuologa daje szansę, aby temu zapobiec i znacznie ułatwia leczenie. Pojawienie się zaburzeń seksualnych może być również pierwszym symptomem poważnej choroby somatycznej jak cukrzyca, miażdżyca, choroby układu krążenia, choroby neurologiczne, endokrynologiczne, uzależnienia, itp… Wczesna diagnostyka często pozwala na wykrycie choroby w stadium umożliwiającym jej skuteczne wyleczenie.
Na czym polega terapia seksualna?
Terapia seksualna opiera się na odpowiednio dobranych metodach psychoterapii, psychoedukacji, a także technikach treningowych zalecanych pacjentom lub parom do wykonania w domu – nigdy w gabinecie seksuologa! Warunkiem dobrze zaplanowanej psychoterapii jest dokładny wywiad z pacjentem. Poczucie skrępowania przy pierwszym kontakcie z seksuologiem jest zupełnie naturalne, ponieważ poruszane tematy dotyczą sfer intymnych, którymi rzadko dzielimy się z innymi ludźmi. Psychoterapeuta ma obowiązek dochowania tajemnicy i zapewnienia całkowitej dyskrecji. Uzyskane informacje zwykle pozwalają zidentyfikować źródło problemu. Jeśli wskazują one na przyczynę biologiczną np., wady anatomiczne, choroby lub efekt uboczny przyjmowanych leków, niezbędne jest wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych i konsultacja z lekarzem o właściwej dla problemu specjalizacji. Po wykluczeniu przyczyn organicznych i zidentyfikowaniu problemów natury psychologicznej (np. blokady psychiczne, depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości) relacyjnej (np. konflikty w związku, trudności w komunikacji, itp.), związanych z niepełnosprawnością, uzależnieniami behawioralnymi, konfliktem przekonań i innymi ograniczeniami – wspólnie ustalamy cele terapii i rozpoczynamy psychoterapię indywidualną lub partnerską. W zależności od przyczyny psychoterapia może potrwać od kilkunastu do kilkudziesięciu spotkań. W przypadku trudności wynikających z niewystarczającej wiedzy i nierealistycznych oczekiwań związanych z seksualnością własną lub partnera/partnerki spotkania mają charakter psychoedukacji i mogą ograniczyć się do jednej lub kilku wizyt.